Gouden penning van de stad Zierikzee, met aan de voorzijde een voorstelling van een noodmunt uitgegeven tijdens het beleg van Zierikzee in 1575-1576. De penning heeft dezelfde vorm als de vierkante noodmunten uit die tijd. In het midden staat het stadswapen van Zierikzee en het omschrift ‘Fortitudo Mea Deus Ao 1575’. Aan de keerzijde is een gehelmde soldaat afgebeeld, in harnas met lans en schild. Het omschrift is van de Romeinse dichter Vergillius: ‘Audaces Fortuna iuvat’ ofwel ‘Geluk is met de heldhaftigen’.
De penning is geschonken, na het vertrek van de Spaanse troepen in 1576, aan vijf personen als beloning voor hun heldhaftig optreden tijdens het Spaanse beleg. Twee van hen zijn de Zierikzeese admiralen Lenaert Hollaere en Adriaen Willem Simonsz.

Tinnen nooddaalder, een daalder van 48 stuivers, op vierkant plaatje met een afbeelding van het stadswapen van Zierikzee. De noodmunt is geslagen tijdens het Spaans beleg, emissie 7 november 1575. De stad Zierikzee liet noodmunten maken om betalingen te kunnen doen voor proviand, soldij en oorlogsmateriaal. Deze munten zagen er bij gebrek aan speciaal muntgereedschap heel anders uit dan gewone munten. Na het beleg, in 1576, konden de noodmunten ingeleverd worden tegen echt geld.

Waarschijnlijk een vervalste, niet authentieke, vierkante tinnen noodmunt van een hele daalder, uitgegeven tijdens het beleg van Zierikzee in 1575 door de Spanjaarden. De authenticiteit wordt betwijfeld door het afwijkende jaartalstempel en de jongere uitvoering van het cijfer vijf. De stad Zierikzee liet noodmunten maken om betalingen te kunnen doen voor proviand, soldij en oorlogsmateriaal. Deze munten zagen er bij gebrek aan speciaal muntgereedschap heel anders uit dan gewone munten. Na de oorlog, in 1576, konden noodmunten ingeleverd worden tegen echt geld. De vervalste munten waren bedoeld om in te ruilen tegen echt geld of goederen. Later werden ook nog valse kopieën gemaakt omdat ze waarde hadden als souvenir en verzamelobject.

Authentieke vierkante zilveren noodmunt, uitgegeven in de zomer 1576 toen Zierikzee na acht maanden Spaans beleg zich overgaf aan de Spaanse veldheer Cristóbal de Mondragón. Mondragón eiste een boete van 100.000 gulden van de stad en haar inwoners. Omdat er geen geld was mocht ook zilverwerk ingeleverd worden. Zilversmeden smolten dat om en maakten er, door gebrek aan speciaal muntgereedschap, vierkante munten van. Vanwege het zilvergehalte waren deze munten evenveel waard als echt geld. Het Latijnse opschrift op deze zogenaamde Mondragón-daalder luidt in vertaling: ‘Zierikzee met de Spaanse koning verzoend, de 2e juli 1576’. Dat was de dag waarop Mondragón met zijn soldaten de stad binnentrok. De daalders werden gebruikt om achterstallige soldij te betalen, maar het ingezamelde bedrag was veel te weinig. De Spaanse huurtroepen deserteerden massaal, waardoor Mondragón al na vier maanden genoodzaakt was de stad te verlaten.

Waarschijnlijk een vervalste, niet authentieke, vierkante tinnen noodmunt van een hele daalder, uitgegeven tijdens het beleg van Zierikzee in 1575 door de Spanjaarden. De authenticiteit wordt betwijfeld door het afwijkende jaartalstempel en de jongere uitvoering van het cijfer vijf. De stad Zierikzee liet noodmunten maken om betalingen te kunnen doen voor proviand, soldij en oorlogsmateriaal. Deze munten zagen er bij gebrek aan speciaal muntgereedschap heel anders uit dan gewone munten. Na de oorlog, in 1576, konden de noodmunten ingeleverd worden tegen echt geld. De vervalste munten waren bedoeld om in te ruilen tegen echt geld of goederen. Later werden ook nog valse kopieën gemaakt omdat ze waarde hadden gekregen als souvenir en verzamelobject.